آقـاے جـمـعــہ هـاے غـریـبــے ظـهـــور کـن ‌❖

بـــــا یک نگاه، عاشق خود را شهید کـــــن

ایـــــن جمعه را به یُمن قدم هات عید کـــــن

داغ ندیدنتـــــ به دل هر شقایـــــق ست

ایـــــن جمعه، داغ باغچه را ناپدید کـــــن

خورشیـــــد من! سرے به دعاهاے ما بـــــزن

از قطـــــره هاے کوچک باران خرید کـــــن

بـــــر روے هر چه مشق شب ماست خط بکـــــش

شبـــــ را ورق بزن، دل ما را سپید کـــــن

دستـــــے به ذوالفقار ببر، روے خاکـــــ را

پاکـــــ از وفور ابن زیاد و یزید کـــــن

“از دیـــــو و دَد ملولم و انسانم آرزوستـــــ”

امشبـــــ بیا و عالم ما را جدید کـــــن