آتش و آب و آبرو با هم.

هر سه گشتند. در سفر. همراه.

عهد کردند. هر يکى گم شد.

با نشانى ز خود. شود پيدا.

گفت آتش. به هر کجا دود است.

ميتوان يافتن. مرا آنجا.

آب گفتا. نشان من پيداست.

هر کجا باغ هست و سبزه بيا.

آبرو رفت و گوشه اى بگرفت.

گريه سر داد. گريه اى جانکاه.

آتش آن حال ديد و حيران شد.

آب. در لرزه شد. ز سر تا پا.

گفتش آتش. که گريه ى تو ز چيست ؟

آب گفتا. بگو نشانه چو ما

آبرو لحظه اى به خويش آمد

ديدگان پاک کرد و کرد نگاه

گفت. محکم مرا نگه داريد

گر شوم گُم نميشوم پيدا

 «رهی معیری»