.
#عاشورا هم تمام شد…
آنچه ماند شور حسینی بود
آنچه ماند اشکهایمان ماند و عزاداری هایمان…
ده روز عزاداری می کنیم
و غافلیم از این که مصائب از بعد همان ده روز
تازه شروع می شوند…
کاروان تشنه بدون سقا
بدون یاور
بدون زعیم
بدون مرد…
سنگینی راه شام
سختی کوچه های کوفه
و سرهای بر نیزه
خدایا چه می گذرد بر اهل بیت از فردا؟
آنچه که در مقتل آمده و تو را آتش میزند
از امروز به بعد رخ میدهد…
حال این تو و این راه حسینی ای دل
برایت تازه محرم شروع شده است…
پی نوشت۲:
دسته جمعی بچه های گل هیئت،صبح امروز
#یا_حسین #لبیک_یا_حسین #هیهات_من_الذله #هیأت

‍ سلام برتو

▪️سلامِ کسی که قلبش از مصیبت تو جریحه دار، و اشکش به هنگام یاد تو جارى است

▪️اگرچه زمانه مرا به تأخیر انداخت، ومقدرات الهى مرا ازیارى تو بازداشت

▪️و نبودم تا با آنانکه با تو جنگیدند بجنگم و با کسانی که با تو دشمنى کردند خصومت نمایم

▪️درعوض صبح وشام برتو مویه میکنم و به جاى اشک براى تو خون گریه میکنم

فرازهایی از زیارت پر فیض «ناحیه مقدسه»

  عاشورا یک مسئله بسیار مهم سیاسی- عبادی است

در این ماه #محرم، اجتماعات داشته باشند، خطبا هم بروند مسائل روز را برایشان بگویند و تعزیه بگویند و گریه بکنند برای #سید_الشهدا، این یک شعار الهی است. انقلاب کردیم که #شعائر_اسلام را زنده کنیم. زنده نگه داشتن #عاشورا یک مسئله بسیار مهم سیاسی- عبادی است. #عزاداری کردن برای شهیدی که همه چیز را در راه اسلام داد، یک مسئله سیاسی است؛ یک مسئله‌ای است که در پیشبرد انقلاب اثر بسزا دارد. ما ملت #گریه_سیاسی هستیم، ما ملتی هستیم که با همین اشکها سیل جریان می‌دهیم و خرد می‌کنیم سدهایی را که در مقابل اسلام ایستاده است.

#امام_سید_روح_الله_موسوی_خمینی
#صحیفه_امام
#امام_خمینی

صحیفه نور،جلد 13،صفحه 156
بیانات امام خمینی(ره) در جمع وعاظ و خطبای مذهبی
مورخ : ۱۴ آبان ۱۳۵۹

 
#منبرمتنی
ثواب گريستن بر امام حسين(ع) از زبان امام سجاد(ع)***ـ
محمّد بن مسلم از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت کرده است که: پدرم علىّ بن الحسين عليه السّلام مى فرمود: هر مؤمنى که براى کشته شدن امام حسين عليه السّلام آن چنان بگريد تا قطرات اشک بر گونه اش جارى شود،خداوند او را در غرفه هاى بهشتى جاى مى دهد تا براى مدّتهاى طولانى در آن سکونت کند؛و هر مؤمنى که به خاطر آزار و اذيّتى که در دنيا به ما اهل بيت رسيده،بگريد و قطرات اشک او بر گونه اش جارى شود،خداوند او را در بهشت در جايگاه صدق جاى مى دهد؛و هر مؤمنى که به خاطر ما و دفاع از آرمانهاى مقدّس ما زحمت آن را ببيند و اشک او بر رخساره اش جارى شود،خداوند او را از اذيت و رنج دور مى سازد و او را در روز قيامت از خشم خود و آتش جهنم ايمن مى گرداند.

زائر حسين اگر در آتش هم باشد نجات مى يابد***
سيد بن طاووس عليه الرّحمه از محمد بن احمد بن داوود نقل کرده است که مى گفت :
من همسايه اى داشتم که او را على بن محمد مى گفتند. گفت که من هر ماه يک مرتبه به زيارت امام حسين (ع ) مى رفتم . و چون سنّم بالا رفت و جسمم ضعيف شد مدّتى به کربلا نرفتم ، و بعد از مدّتى پياده روانه شدم ، و در مدّت چند روز به کربلا رسيدم ، زيارت کردم و نماز خواندم و چون به خواب رفتم ديدم که حضرت امام حسين (ع ) از قبر بيرون آمده و به من مى گويد: چرا مرا جفا کردى ؟ و قبل از اين به من نيکوکار بودى !
گفتم اى سيّد جسمم ضعيف شده است و پايم بى قوّت شده است و در اين وقت ترسيدم که آخر عمر من باشد چند روز راه آمده ام تا به زيارتت رسيده ام و روايتى از شمابه من رسيده است مى خواهم از شما بشنوم ، فرمود: بگو! گفتم که روايت مى کنند که شما فرموده ايد: هر که به زيارت من آيد در حيات خود من او را بعد از وفاتش زيارت مى کنم .
فرمود: که بلى من گفته ام و اگر او را در آتش جهنّم بيابم از آتش او را بيرون مى آورم.
(بحارالانوار ج 101 ص 16)

ثواب سلام دادن بر حسين(ع)***
داود رقّي مي گويد: من محضر امام صادق عليه السلام مشرف بودم. حضرت آب طلب کردند و همين که آب را نوشيدند؛ ديدم امام منقلب شد و حالت گريه پيدا کرد و دوچشم مبارکش پر از اشک شد.
سپس به من فرمودند: اي داود خدا لعنت کند قاتل حسين را.
بنده اي نيست که آب بنوشد و حسين عليه السلام را ياد نموده و قاتلش را لعنت کند مگر اينکه خدا
صدهزار حسنه برايش مي نويسد و
صدهزار گناه از سيئات او را پاک مي کند و او را
صدهزار درجه معنوي بالا مي برد و با اين عمل گويي او
صدهزار برده را آزاد کرده و
خداي متعال روز قيامت او را با دلي شاد و آرام [در آن محشر سوزان با دلي بسيار خُنک -ثلج الفؤاد- و نه جگري تفديده!] محشور مي کند.
 
تابوت مرد عاصى و غبار کربلا***
مرحوم تاج الدّين حسن سلطان محمد( رضوان اللّه تعالى عليه ) در کتاب خود مينويسد :
در بغداد مرد فاسقى بود که هنگام احتضار وصيّت کرده بود که مرا ببريد نجف اشرف دفن کنيد شايد خداوند مرا بيامرزد و بخاطر حضرت امير المومنين عليه السلام ببخشد
چون وفات کرد قوم و خويشان او حسب الوصيّة او را غسل داده و کفن نمودند و در تابوتى گذاردند و بسوى نجف حمل کردند.
شب حضرت امير عليه السلام به خواب بعضى از خدّام حرم خود آمدند، و فرمودند: فردا صبح نعش يک فاسق را از بغداد مى آورند که در زمين نجف دفن کنند، برويد و مانع اين کار شويد! و نگذاريد او را در جوار من دفن کنند.
فردا که شد خدّام حرم مطهّر يکديگر را خبر کردند، رفتند و در بيرون دروازه نجف ايستادند، که نگذارند که نعش آن فاسق را وارد کنند، هر قدر انتظار کشيدند کسى را نياوردند.
شب بعد باز در خواب ديدند حضرت امير عليه السلام را که فرمود: آن مرد فاسق را که شب گذشته گفتم نگذاريد وارد شوند فردا ميآيند، برويد و به استقبال او، و او را با عزّت و احترام تمام بياوريد و در بهترين جاها دفن کنيد. گفتند: آقا شب قبل فرموديد نگذاريد و حالا ميفرمائيد بهترين جا دفن شود!؟
حضرت فرمود: آنهايى که نعش را مى آوردند، شب گذشته راه را گم کردند، و عبورشان به زمين کربلا افتاد، باد وزيد خاک و غبار زمين کربلا را در تابوت او ريخته از برکت خاک کربلا و احترام فرزندم حسين عليه السلام خداوند از جميع تقصيرات او گذشت او را آمرزيد و رحمت خود را شامل حالش ‍ گردانيده است.
(تحفة المجالس - انوار آسمانى ص 104)

 حسین ثارالله

ثار به معنای «خونِ ریخته شده قابل قصاص کردن» و «خون‌خواهی» است و ثار الله لقب حسین بن علی به معنای خون ریخته شده در راه خداست، و کسی که خدا خونخواه اوست.

یعنی او متعلق به یک خانواده یا قبیله یا ملت نیست که خونبهایش را رئیس خانواده یا قبیله یا کشور بگیرد، بلکه متعلق به جهان انسانیت است و شهید راه خداست و خونبهای او ر ا خدا باید بگیرد.

در واقع، خون‌خواهی او هرگز جنبه شخصی ندارد، بلکه نوعی انتقام از همه بدی‌ها و بدان عالم است.

#خواص_زیارت_عاشورا
 
 مرده ای که بوی گلاب می داد

☆یکی از کارکنان غسال خانه بهشت زهرای تهران تعریف می کرد:

یک بار پیرمردی را آوردند که اصلا به مرده شبیه نبود، چهره روشن و بسیار تمیز و معطری داشت. وقتی پتو را کنار زدم بوی گلاب می داد. آنقدر تمیز و معطر بود که من از مسئول غسالخانه تقاضا کردم خودم شخصا این پیرمرد را بشورم و غسل بدهم، همه بوی گلاب را موقع شستشو و وقتی که آب روی تن این پیرمرد می ریختم حس می کردند. وقتی که کار غسل و کفن تمام شد بی اختیار در نماز و تشییع این پیرمرد شرکت کردم، بیرون برای تشییع و خاکسپاری اش صحرای محشری به پا بود. از بین ناله های فرزندانش شنیدم که گویا این پیرمرد هر روزش را با قرائت زیارت عاشورا شروع می کرد. از بستگانش دقیق تر پرسیدم، گویی این پیرمرد به این موضوع شهره بود، آدمی که هر روزش با زیارت عاشورا شروع می شد…

 علامه طباطبایی و روز عاشورا
  

آيت اللّه شیخ قدرت الله وجدانى فخر (م ۱۳۷۵ ش) ـ از مدرّسانِ معروف حوزه علميّه قم‏ـ ، براى جناب آقاى اجاق نژاد نقل كرده اند كه : در يكى از روزهاى عاشورا، از نزديك قبرستان نو (قم) عبور مى كردم . استادم علّامه طباطبايى را ديدم . پس از سلام و احوالپرسى به من فرمود : مى دانى امروز ، چه روزى است؟ گفتم : آرى … . فرمود : مى دانى در روز عاشورا ، زمين و آسمان بر امام حسين عليه السلام گريه مى كنند؟ گفتم : آرى . فرمود : مى دانى مرغ هاى بيابان بر ايشان ، گريه مى كنند ؟ گفتم : آرى . فرمود : مى دانى ريگ هاى بيابان ، گريه مى كنند؟ گفتم : آرى . (البتّه من به احترام استاد ، هر چه مى گفتند ، تصديق مى كردم) . در ادامه ، علّامه دست برد و از زمين ، سنگى را برداشت و با دست ، آن را مانند پنير ، باز كرد و قطره خونى را در آن ، نشان داد و فرمود : اين طور!

#روز_شمار_محرم

 روز دهــم محــــرم (عـاشـــــورا):

▪️امام حسین(؏) با یارانش نماز صبح را به جماعت خواند و سپس با آنها چنین سخن گفت:« …خدا به شهادت من و شما فرمان داده است. بر شما باد که صبر و شکیبایی را پیشه ی خود سازید.«

 حضرت (؏) «زهیر بن قین» را فرمانده راست سپاه و حبیب بن مظاهر را فرمانده چپ سپاه گمارد و پرچم را به دست برادرش حضرت عباس سپرد. گرچه سپاه دشمن به خیمه ها نزدیک می شد، ولی حضرت تیری نینداخت، چون می فرمود:« دوست ندارم که آغازگر جنگ با این گروه باشم» عمر بن سعد تیر را بر کمان نهاده و به سوی یاران امام انداخت و گفت:« گواه باشید که اول کسی بودم که به سوی لشکر حسین تیر انداختم!» سپس سپاهیان عمر بن سعد تیر بر کمان نهاده و از هر طرف یاران حسین (؏) را نشانه رفتند.
▪️امام(؏) فرمود:« یاران من! به پا خیزید و به سوی مرگ(شهادت) بشتابید، خدا شما را بیامرزد.» در حمله ی اول بالغ بر چهل تن شهید شدند و سپس یاران باقی مانده هر کدام به نوبت به تنهایی به میدان رزم شتافته و به شهادت می رسیدند و بعد از آنها نوبت به خاندان بنی هاشم رسید و آنها نیز شربت شهادت را نوشیدند.

امام حسین(؏) که یکه و تنها مانده بود، نگاهی به اجساد مطهر شهدا کرده و آنها را صدا می کرد. حضرت (؏) برای وداع آخرین به سوی خیام آمد، آنگاه در حالی که شمشیرش را از غلاف بیرون آورده بود در برابر دشمن قرار گرفت و جنگ نمود. دشمن از هر طرف وی را محاصره نمود. ناگاه تیری سه شعبه به قلب مبارکش اصابت کرد و در حالی که نشان یکصد و چند تیر و نیزه بر پیکرش بود، نقش بر زمین شد و روح مبارکش به ملکوت اعلی پیوست، اما شیون زنان، کودکان و حتی فرشتگان الهی بلند شد.

 وقایع شب عاشورای محرم سال 61
 

1. در شب عاشورا به “محمد بن بشیر حضرمی” یكی از یاران امام حسین علیه‏السلام خبر دادند كه فرزندت در سرحدّ ری اسیر شده است.
او در پاسخ گفت: ثواب این مصیبت او و خود را از خدای متعال آرزو مي‏كنم و دوست ندارم فرزندم اسیر باشد و من زنده بمانم. امام حسین علیه ‏السلام چون سخن او را شنید فرمود: خدا تو را بیامرزد، من بیعت خود را از تو برداشتم، برو و در آزاد كردن فرزندت بكوش.

محمد بن بشیر گفت: در حالی كه زنده هستم، طعمه درندگان شوم اگر چنین كنم و از تو جدا شوم.
امام علیه ‏السلام پنج جامه به او داد كه هزار دینار ارزش داشت و فرمود: پس این لباسها را به فرزندت كه همراه توست بسپار تا در آزادی برادرش مصرف كند.

▪️2. امام حسین علیه‏ السلام در سخنرانی شب عاشورا خبر از شهادت یاران خود داد و آنان را به پاداش الهی بشارت داد.

در این مجلس “قاسم بن الحسن” به امام علیه ‏السلام عرض كرد: آیا من نیز به شهادت خواهم رسید؟ امام با عطوفت و مهربانی فرمود: فرزندم! مرگ در نزد تو چگونه است؟ عرض كرد: ای عمو! مرگ در كام من از عسل شیرین‏تر است. امام علیه ‏السلام فرمودند: آری تو نیز به شهادت خواهی رسید بعد از آنكه به رنج سختی مبتلا شوی، و همچنین پسرم عبداللّه‏ (كودك شیرخوار) به شهادت خواهد رسید.

قاسم گفت: مگر لشكر دشمن به خیمه‏ ها هم حمله مي‏كنند؟ امام علیه ‏السلام به ماجرای شهادت عبداللّه‏ اشاره نمودند كه قاسم بن الحسن تاب نیاورد و زارزار گریست و همه بانگ شیون و زاری سر دادند.

▪️3. امام علیه ‏السلام در شب عاشورا دستور دادند برای حفظ حرم و خیام، خندقی را پشت خیمه‏ ها حفر كنند. حضرت دستور داد به محض حمله دشمن چوبها و خار و خاشاكی كه در خندق بود را آتش بزنند تا ارتباط دشمن از پشت سر قطع شود و این تدبیر امام علیه‏ السلام بسیار سودمند بود.

▪️4. مرحوم شیخ صدوق در كتاب ارزشمند “امالی” نوشته است: شب عاشورا حضرت علي‏ اكبر علیه‏ السلام و 30 نفر از اصحاب به دستور امام علیه‏ السلام از شریعه فرات آب آوردند. امام علیه ‏السلام به یاران خود فرمود: برخیزید، غسل كنید و وضو بگیرید كه این آخرین توشه شماست…

 
 الملهوف،ص39
 نفس المهموم،ص230
 الامام الحسین و اصحابه،ص257
 امالی شیخ صدوق،مجلس30

  #گشایش

  #دعای_حاجت_روایی_امام_حسین

 
 امام سجاد علیه السلام فرمودند :
پدرم روز شهادتش(روز عاشورا)در حالی که خون از تمامی بدنش در فوران بود مرا به سینه‌اش فشرد و گفت:
پسر عزیزم!
این دعا را حفظ کن که همانا مادرم فاطمه به من آموخت و مادرم از رسول خدا صلی الله‌ علیه وآله آموخت و جبرئیل امین نیز به رسول خدا آموخت که در هنگام هر حاجت و نیازمندی و بر امر بزرگ و بر هنگام هر اندوه و بلایی که فرو می‌آید این‌گونه بخوان :

 بحقِ یس و القرآن الکریم و بحقِ طه و القرآنِ العظیم یا مَن یَقدرُ علی حَوائج السائلین، یا مَن یَعلم ما فی الضّمیر یا منفّساً عَنِ المَکروبین،یا مُفَرجاً عَنِ المَغُمومین،یا راحِمَ الشّیخ الکبیر،یا رازقَ الطِفلَ الصّغیر،یا من لایحتاج الی التّفسیر صلّی علی محمّد و آل محمّد و افعل بی کذا و کذا

 ترجمه :
به حق یس و قرآن کریم و به حق طه و قرآن با عظمت،ای کسی که در برآوردن حاجت حاجتمندان توانایی،ای کسی که از درون افراد خبر داری،ای بر طرف کننده ی گرفتاری ها،ای شادی بخش کسانی که غمزده اند،ای کسی که به افراد پیر ترحم می کنی،‌ای کسی که روزی طفل کوچک را میدهی،ای کسی که به تفسیر احتیاج نداری،بر محمد و آلش درود فرست و آنچنان کن که …

 توجه :
به جای کذا و کذا در عبارت دعا باید حاجت خود را بیان کرد

چقدر نیزه فرو رفتہ بہ جسمٺ،گوئے
گودے قتلگهٺ تنگ‌تر از زندان شد

نعل تازه به سُم اسب زدن فڪر ڪه بود؟
ڪه سراپاے تو با سطح زمین یڪسـان شد

#یازینب_ڪبرے_س
#قتلہ_الحسین_بڪربلا

 امام مهدی ارواحنافداه:

ای مردم جهان! منم امام قائم.
منم شمشیر انتقام الهی که همه ستمگران را به سزای اعمالشان خواهم رساند و حقّ مظلومان را از آنها پس خواهم گرفت.

ای اهل عالم! جدّم حسین بن علی(علیه السلام) را تشنه به شهادت رساندند و بدن مبارک او را عریان در روی خاکها رها کردند.

دشمنان از روی کینه توزی جدم حسین(علیه السلام) را ناجوانمردانه کشتند…

  الزام الناصب، ج2، ص282

 امام سجاد عليه السّلام فرمودند: أنَا ابنُ مَنَ بَكَت عَلَيهِ مَلائِكَةُ السَّماءِ أنَا ابنُ مَن ناحَتْ عَلَيهِ الجِنُّ فِي الأرضِ و الطِّيرُ فِي الهَواءِ ؛

 من پسر كسى هستم كه فرشتگان آسمان بر او گريستند . من پسر كسى هستم كه جنّيان در زمين و پرندگان در هوا بر او نوحه سرايى كردند .

بحار الأنوار ، ج 45 ، ص 174

بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

زيباترين خواهش يک زن { همراه کردن زهير با امام حسين (عليه السلام) توسط همسرش}

زيبا ترين بازگشت { توبه حر و الحاق به سپاه امام حسين (عليه السلام)}

زيباترين وفا { نخوردن آب در شط فرات ابالفضل (عليه السلام) }

زيبا ترين جنگ { نبرد حضرت علي اکبر (عليه السلام) با دشمن}

زيبا ترين واکنش { پرتاب کردن سر و هب توسط مادرش به طرف دشمن}

زيبا ترين پاسخ {احلي من العسل جناب قاسم ابن الحسن(عليه السلام)}

زيبا ترين هديه {تقديم عون و محمد به امام حسين (عليه السلام) توسط مادرشان حضرت زينب (سلام الله عليها)}

زيبا ترين نماز { نماز ظهر عاشورا در زير باران تير}

زيبا ترين جانثاري { حائل قرار دادن دستها ، توسط عبدالله ابن حسن (عليه السلام) و دفاع از عمو }

زيبا ترين سخنراني { سخنراني امام سجاد (عليه السلام) و حضرت زينب (سلام الله عليها) در کاخ ظلم }

از همه زيبايي ها زيباتر جمله « ما رأيتُ الا جميلاً » که حضرت زينب (سلام الله عليها) حيدر وار بيان کرد. وقتی که یزید با کنایه از ایشان پرسید：خب , چه دیدی؟ و خانم جواب دادند： غیر از زیبایی چیزی ندیدم

▪️مرحوم قطب الدّین راوندی در کتاب خود موسوم به خرائج و جرائح
نقل کرده است:

روزی پیامبر اسلام صلّی اللّه علیه و آله
در محلّی نشسته بود
و اطراف آن بزرگوار، امام علیّ،
حضرت فاطمه، حسن و حسین
علیهم السّلام گرد آمده بودند.

در این هنگام، رسول خدا
صلّی اللّه علیه و آله به ایشان خطاب کرد
و فرمود:
چگونه اید در آن هنگامی که هر یک از شما از یکدیگر جدا و پراکنده گردد؛
و قبر هر یک در گوشه ای از زمین قرار گیرد؟

حسین علیه السّلام لب به سخن گشود و اظهار داشت:
یا رسول اللّه! آیا به مرگ طبیعی
می میریم، یا آن که کشته خواهیم شد؟

حضرت رسول صلّی اللّه علیه و آله در پاسخ فرمود:
ای پسرم! همانا شما مظلومانه کشته خواهید شد.
▪️و سپس افزود:
و ذراری(ذریه وفرزندان) شما در روی زمین پراکنده خواهند شد.

حسین علیه السّلام سؤال نمود:
یا رسول اللّه! چه کسی ما را خواهد کشت؟

حضرت رسول صلوات اللّه علیه در پاسخ فرمود:
شرورترین افراد،
شما رابه قتل می رسانند.

حسین علیه السّلام همچنین سؤال کرد: آیا کسی به زیارت قبور ما خواهد آمد؟

رسول خدا صلّی اله علیه و آله فرمود: آری، عدّه ای از - مردان و زنان - امّت جهت زیارت بر سر قبور شمامی آیند،
و با آمدنشان بر مزار شما، مرا خوشحال می نمایند.

و چون قیامت بر پا شود من در صحرای محشر حاضر خواهم شد، و آنهائی را که
به زیارت قبور شماها آمده باشند شفاعت می کنم؛ و از شداید
و سختی های قیامت نجاتشان
خواهم داد.

 بحارالأنوار: ج 18، ص 120.

ای شاه بی لشکر
بگو پس لشکرت کو؟

گر تو سلیمانی
بگو انگشترت کو ؟

ظرف دو ساعت
این همه نیزه شکسته؟

بوی تو می آید
بگو پس پیکرت کو ؟

با ناله های فاطمه
اینجا دویدم…

گر تو حسین مادری
پس مادرت کو؟

یک جای بوسه
در تنت باقی نمانده

خاک دو عالم بر سرم
موی سرت کو؟

امام مهدی(عج) فرمودند:

از فضایل تربت
حضرت سیدالشهداء آن است كه،

اگر تسبیح تربت،
در دست گرفته شود ثواب
تسبیح و ذکر را دارد،
گرچه دعایی هم خوانده نشود.

 بحارالانوار، جلد۵۳

امشب بصحرا بےڪفن جسم شهیدان اسٺ،
#شام_غریبان اسٺ

امشب نواے ڪودڪان بر بام ڪیوان اسٺ،
#شام_غریبان اسٺ

آل علے ویران نشین، اندر بیابان اسٺ،
#شام_غریبان اسٺ.

 وعده ای داده ای و راهی دریا شده ای
خوش به حال لب اصغر که تو سقا شده ای

  آب از هیبت عباسی تو می لرزد
بی عصا آمده ای حضرت موسی شده ای

 به سجود آمده ای یا که عمودت زده اند
یا خجالت زده ای وه که چه زیبا شده ای

 یا اخا گفتی و ناگه کمرم درد گرفت
کمر خم شده را غرق تماشا شده ای

  منم و داغ تو و این کمر بشکسته
تویی و ضربه ای و فرق ز هم وا شده ای

  سعی بسیار مکن تا که ز جا برخیزی
کمی هم فکر خودت باش ببین تا شده ای

  مانده ام با تن پاشیده ات آخر چه کنم؟
ای علمدار حرم مثل معما شده ای!

  مادرت آمده یا مادر من آمده است
با چنین حال به پای چه کسی پا شده ای

  تو و آن قد رشیدی که پر از طوبی بود
در شگفتم که در این قبر چرا جا شده ای؟!

تیر بر مشک زدند و زجفا خندیدند
یک صدا در همه کرب و بلا خندیدند

تا بسوزد جگر فاطمه و ام بنین
پایکوبان همه با ساز و نوا خندیدند

تا که زیبایی چشم قمر از هم پاشید
همره حرمله اولاد زنا خندیدند

سر او خورد شد از ثقل عمود آهن
تا که دیدند سرش گشت دو تا خندیدند

تا شنیدند حسین انکسر ظهری گفت
به زمین خوردن شاه شهدا خندیدند

ضمن تبریک به هم سوی حرم می رفتند
قوم محروم زشرم و ز حیا خندیدند

وقت پاره شدن گوش یتیمان حرم
ناکسان بی خبر از قهر خدا خندیدند