امام باقر علیه السلام فرمود :

تو را به پنج چيز سفارش مي کنم :

۱- اگر مورد ستم واقع شدي ستم مکن ،

۲- اگر به تو خيانت کردند خيانت مکن ،

۳- اگر تکذيبت کردند خشمگين مشو ،

۴- اگر مدحت کنند شاد مشو ،

۵- و اگر نکوهشت کنند ، بيتابي مکن .

  بحارالانوار ، ج 75، ص (167)

رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم:

  هیچ زنی نیست که به شوهرش یک لیوان آب بدهد، مگر اینکه برای او بهتر است از یکسال که روزها را روزه بگیرد و شبها را به عبادت و بندگی شب زنده داری کند.

 و خداوند به ازای هر لیوان آبی که به شوهرش می دهد یک شهر در بهشت بنا می کند و شصت گناه او را می بخشد.

  وسائل الشیعه ج2 ص 172

آنچه خواهید شنید:
داستانی از مردی آزاده

امام علي عليه السّلام فرمودند:

أَلَا حُرٌّ يَدَعُ هَذِهِ اللُّمَاظَةَ لِأَهْلِهَا إِنَّهُ لَيْسَ لِأَنْفُسِكُمْ ثَمَنٌ إِلَّا الْجَنَّةَ فَلَا تَبِيعُوهَا إِلَّا بِهَا ؛
آيا آزاده اي نيست كه اين ته مانده بي ارزش را به اهلش واگذارَد و خود را اسير دنيا نكند بهوش باشيد كه ارزش شما تنها بهشت است، پس خود را جز بدان مفروشيد.

(نهج البلاغه، حکمت 448)
 
 

الإمام عليّ  عليه  السلام  :

  ألا إنَّ العِلمَ الَّذي هَبَطَ بِهِ آدَمُ وجَميعُ ما فُضِّلَت بِهِ النَّبِيّونَ إلى خاتَمِ النَّبِيّينَ في عِترَةِ خاتَمِ النَّبِيّينَ والمُرسَلينَ مُحَمَّدٍ صلي الله عليه و آله  ، فَأَينَ يُتاهُ بِكُم وأينَ تَذهَبونَ ؟ !

  الإرشاد: 1 / 232 ، تفسير العيّاشيّ: 1 / 102 / 300 عن مسعدة بن صدقة عن الإمام الصادق عن آبائه عليهم السلام ، تفسير القمّيّ : 1 / 367 عن ابن اُذينة عن الإمام الصادق عليه  السلام  من دون «فأين …» ، وذكره أيضًا في : 1 / 4 .

امام على عليه  السلام  :

  آگاه باشيد علمى كه آدم آن را فرود آورد و هر آن چه پيامبران تا خاتم الانبياء بدان ترجيح داده شده اند در خاندان خاتم الانبيا والمرسلين حضرت محمّد صلي الله عليه و آله  است، پس به كدام كژ راهه مى رويد و به كدام سو روانيد؟

۰۸/۲۹/۲۰۱۵، ۰۶:۱۶ - ‪+98 917 792 3881: کلامی از شیخ بهایی:

آدمی اگر پیامبر هم باشد از زبان مردم آسوده نیست، زیرا:

اگر بسیار کار کند، میگویند احمق است !

اگر کم کار کند، میگویند تنبل است !

اگر بخشش کند، میگویند افراط میکند !

اگر جمع گرا باشد، میگویند بخیل است !

اگر ساکت و خاموش باشد، میگویند لال است !

اگر زبان آوری کند، میگویند وراج و پر گوست !

اگر روزه برآرد و شبها نماز بخواند، میگویند ریا کار است !

و اگر نکند، میگویند کافر است و بی دین !

لذا نباید بر حمد و ثنای مردم اعتنا کرد

و جز از خداوند نباید از کسی ترسید.

پس آنچه باشید که دوست دارید.

شاد باشید، مهم نیست این شادی چگونه قضاوت شود.

پيامبر اکرم صلّي الله عليه و آله به امام علي عليه السلام فرمودند:

یا علی! وَ اعلَم أنَّ أعظَمَ النّاس یَقیناً قَومٌ یَکُونُونَ فی آخِرِ الزّمان لَم یَلحَقُوا النَّبِیَّ و حُجِبَ عَنهَمُ الحجَّةُ فَآمنوا بِسوادٍ فی بَیاضٍ ؛

یا علی! بدان که والاترین یقین را بین مردمان، گروهی از مردم آخر الزمان دارند که پیامبرشان را درک نکرده اند و حجت خدا امام زمان از ایشان مخفی شده و  با این حال به سیاهی  نوشته ای بر سپیدی کاغذی ایمان می آورند. و همین که سخنی از امام به ایشان می رسد بدان یقین پیدا می کند.

بحارالانوار، ج52، ص125

 امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام

 لَمّا خُوِّفَ مِن الغِيلةِ :

 و إنَّ عَلَيَّ مِن اللّه ِ جُنّةً حَصِينةً ،

 فإذا جاءَ يومي انفرَجَتْ عنّي و أسْلَمَتْني،

 فحينَئذٍ لا يَطِيشُ السَّهْمُ ، و لا يَبرأُ الكَلْمُ

 امام على عليه السلام ـ چون او را از كشته شدن ناگهانى (ترور شدن) ترساندند ـ فرمود :

 خداوند براى من حفاظى محكم قرار داده است

 و چون روز [مرگ ]من فرا رسد،

 آن حفاظ كنار مى رود و مرا تسليم [مرگ ]مى كند،

 در آن هنگام، نه تير به خطا مى رود و نه زخم بهبود مى يابد.

 نهج البلاغة : الخطبة ٦٢

رسول خدا (ص) چهار ویژگی برای مریض برشمردند؛ اوّل- گناه او نوشته نمی‏شود.

(در امورى که نسبت به آنها اضطرار دارد). دوّم- خداوند متعال به فرشته فرمان می دهد که بهترین عملى را که در زمان صحتش انجام می‏داد در حال مرض نیز برایش بنویسند. سوّم- هر گناهى که با اعضاى بدنش مرتکب شده، پاک می‏گردد. چهارم- چه بمیرد و چه زنده بماند، آمرزیده شده است. آیین بندگى و نیایش (ترجمه عدة الداعی)، ص: 211

  #حكمت ٣٨١

قالَ امير المومنين عليه السلام : الْكَلاَمُ فِي وَثَاقِكَ مَا لَمْ تَتَكَلَّمْ بِهِ؛ فَإِذَا تَكَلَّمْتَ بِهِ صِرْتَ فِي وَثَاقِهِ، فَاخْزُنْ لِسَانَكَ كَمَا تَخْزُنُ ذَهَبَكَ وَ وَرِقَكَ، فَرُبَّ كَلِمَةٍ سَلَبَتْ نِعْمَةً وَ جَلَبَتْ نِقْمٌَةً.

و آن حضرت فرمودند: سخن را تا نگفته‌اى در بند توست، چون گفتى تو در بند آنى، پس زبانت را چون طلا و نقره‌ات حفظ كن، چه بسا يك كلمه نعمتى را از بين‌برده و عذابى را پيش‌آورده.

#صد_حكمت_چهارم

رسول خدا(ص) فرمود:
ولايت علي بن ابيطالب(ع) ولايت خداست، دوست داشتن او عبادت خداست، پيروي كردن او واجب الهي است و دوستان او دوستان خدا و دشمنان او دشمنان خدايند،

كلام امير(ع)
مراقب افکارت باش
که گفتارت میشود
مراقب گفتارت باش
که رفتارت میشود
مراقب رفتارت باش
که عادتت میشود
مراقب عادتت باش
که شخصیتت میشود
مراقب شخصیتت باش
که سرنوشتت میشود

پيامبر اکرم صلّي الله عليه و آله:
اِنَّ الشَّيْطانَ ذِئْبُ الاِْنْسانِ كَذِئْبِ الْعنَنَمِ يَأْخُذُ الشّاةَ القاصِيَةَ وَ النّاحِيَةَ فَاِيّاكُمْ وَ الشِّعابَ وَ عَلَيْكُم بِالْجَماعَةِ وَ العامَّةِ وَ الْمَسْجِدِ؛

شيطان گرگ انسان است، همانند گرگ گوسفندان كه هميشه ميش هاى دور افتاده و كناره گير را مى گيرد. پس، از دسته بنديها (گروه گرائى و خط بازى) بپرهيزيد و بر شما باد به حضور در جماعت و مجالس عمومى و مسجد.
—————
 كنزالعّمال / ج 7 / ص 581 / حديث 20355

 عنْ عَلِيَّ بْنَ مُوسَى الرِّضَا علیه السلام عَنْ آبَائِهِ علیهم السلام عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام قَالَ فِی خُطْبَتِهِ فِی یَوْمِ الْغَدِیرِ: فَالدِّرْهَمُ فِيهِ بِمِائَتَيْ أَلْفِ دِرْهَمٍ، وَ الْمَزِيدُ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.

 (بحارالأنوار،ج97، ص117 به نقل از مصباح الزّائر)

  حضرت رضا علیه السلام از پدران گرامی خویش علیهم السلام نقل می کنند که امیرالمؤمنین علیه السلام در خطبه ای که روز غدیر خواند، چنین فرمود:

  یك درهم انفاق در روز غدیر برابر با انفاقِ دویست هزار درهم است، و زيادتر از این مقدار نیز از جانب خداوند عزّوجلّ امکان دارد.

امام هادی (ع):

الشاکر أسعد بالشکر منه بالنعمة التي أوجبت الشکر لأن النعم متاع و الشکر نعم و عقبي.

شخص شکرگزار ، به سبب شکر سعادتمندتر است تا به سبب نعمتی که باعث شکر او شده است ؛ زيرا نعمت‏ها کالای دنيایند ولی شکر هم نعمت دنياست و هم نعمت آخرت.

تحف العقول ، ص 483

‌ ﷽

  امام علی فرموده‌اند:
خدايا به تو پناه مى برم كه ظاهر من در برابر
ديده‌ها نيكو و درونم در آنچه كه از تو پنهان
مى‌دارم، زشت باشد، و بخواهم با اعمال
و رفتارى كه تو از آن آگاهى، توجه مردم را
بخود جلب نمايم،
و چهره ظاهرم را زيبا نشان داده با اعمال
نادرستى كه درونم را زشت كرده به سوى
تو آيم، تا به بندگانت، نزديك، و از خشنودى
تو دور گردم. 276
 
اگر خدا بر گناهان وعده عذاب هم
نمی‌داد، لازم بود به خاطر سپاسگزارى
از نعمت‌هايش نافرمانى نشود. 290
 
همنشين بى خرد مباش،
كه كار زشت را زيبا جلوه داده ، دوست
دارد تو همانند او باشی.293

 حکمتهای زیبای نهج البلاغه

 
امام هادی علیه السلام فرمودند:
دنیا بازار است که گروهی در آن سود برده و گروهی دیگر زیان کرده اند.
تحف العقول، ص 483

امام هادى عليه السلام :

 از كسى كه مكدّرش كرده اى صفا مجوى و از كسى كه تير بدگمانى ات را به او نشانه رفته اى خيرخواهى و صداقت مخواه؛ زيرا دل ديگرى با تو همچون دل توست با او.

 بحارالانوار74/181

‌﷽

امام علی(ع) فرمود
اى فرزند آدم ! اندوه روز نيامده را
بر اِمروزت ميفزا ،
زيرا اگر روزِ نرسيده، از عمر تو باشد
خدا روزى تو را خواهد رساند.۲۶۷
 
در دوستى با دوست مدارا كن،
شايد روزى دشمن تو گردد،
و در دشمنى با دشمن نيز مدارا كن،
زيرا شايد روزى دوست تو گردد.۲۶۸
 
گفتار حكيمان اگر درست باشد
درمان ، و اگر نادرست باشد،
درد جان است.۲۶۵
 
به بازماندگان ديگران نيكى كنيد،
تا حرمت بازماندگان شما را نگاه دارند.۲۶۴

 حکمتهای زیبای نهج البلاغه 

 امیرالمومنین علی علیه السلام:

 ای کمیل اگر سختی و فشار به تو روی آورد، زیاد بگو:
 لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم
تا سختی ها بر طرف گردد.

 و اگر نعمتی از جانب خدا به تو رسید زیاد بگو:
 الحمدلله  تا نعمت افزون گردد

 و چون روزیت دیر رسید زیاد بگو:
 استغفرالله ربی و اتوب الیه تا روزیت، وسعت یابد.

 
 تحف العقول/ص168

  امام علی (ع) فرمودند :
اى كميل ! خانواده ات را فرمان ده كه
روزها در به دست آوردن بزرگوارى ،
و شب ها در رفع نياز خفتگان بكوشند .
سوگند به خدايى كه تمام صداها را
مى شنود، هر كس دلى را شاد كند،
خداوند از آن شادى لطفى براى او قرار دهد
كه به هنگام مصيبت چون آب زلالى بر او
باريدن گرفته و تلخى مصيبت را بزدايد
چنانكه شترغريبه را از چراگاه دورسازند257

بسا احسان پياپى خدا، گناهكار را گرفتار
كند و پرده پوشى خدا او را مغرور سازد ،
و با ستايش مردم فريب خورد و خدا هيچ
كس را همانند مهلت دادن ، مورد آزمايش
قرار نداد…260

  حکمتهای زیبای نهج البلاغه

فارغ شدن از نماز

امام علی علیه السلام فرمودند:

من صلی رکعتین یعلم مایقول فیهما انصرف و لیس بینه و بین الله عز وجل ذنب

هر کس دو رکعت نماز بخواند و بداند چه می‌گوید ، از نماز فارغ می‌شود ، درحالی که میان او و میان خدای عز و جل گناهی نیست.

اصول وافی ، ج2 ، ص100