به همت معاونت فرهنگی مدرسه علمیه آبدانان برگزاری مراسم شهادت حضرت فاطمه برگزار شد

سخنران :امام جمعه محترم شهرستان آبدانان

مداحان:خانم نرگس حسینی.بانو ایراندخت سیاحی

تاثیر عجیب دعا در حق دیگران

تاثیر عجیب دعا در حق دیگران برای خود شخص دعا کننده

روایتی از امام صادق (ع) :

إِذَا دَعَا الرَّجُلُ لِأَخِیهِ بِظَهْرِ الْغَیْبِ نُودِیَ مِنَ الْعَرْش

اگر شخصی در پشت سر برادر مؤمنش برای او دعا کند، ، از عرش ندا می شود

 وَ لَكَ مِائَةُ أَلْفِ ضِعْفِ مِثْلِهِ

برای تو صد هزار برابر مثل او است (صد هزار برابر برای تو است)

وَ إِذَا دَعَا لِنَفْسِهِ كَانَتْ لَهُ وَاحِدَةٌ. فَمِائَةُ أَلْفٍ مَضْمُونَةٌ خَیْرٌ مِنْ وَاحِدَةٍ
لَا یَدْرِى یُسْتَجَابُ لَهُ أَمْ لَا

این در حالی است كه اگر برای خودش دعا می كرد،
فقط به اندازه همان یك دعایش به او داده می شد.

پس دعای تضمین شده ای که صدهزار برابر آن داده می شود بهتر است از دعایی
(دعای شخص دعا کننده برای خود) که معلوم نیست مستجاب بشود یا نشود.

« من لا یحضره الفقیه جلد دوم صفحه۲۱۲»

حال اگر کسی برای بهترین مخلوق خدا امام زمان علیه السلام دعا کند …   

چه می شود؟!

یقینا بهترین ها برایش مقدر می شود …

اللهم عجل لولیک الفرج

دعا كردن در سکوت!
كارشناسان مذهبي معتقدند هر دعايي مستجاب نمي شود. آنها اظهار مي دارند براي استجابت دعا بايد موانع اجابت دعا را از ميان برداشت و با خلوص نيت دعا كرد پاك كردن ذات و نفس براي اجابت دعا يك اصل كلي و مهم است ولي آنچه بايد در نظر داشت اين است كه همه دعاها وقتي به عرش اعلي مي رسند خداوند براساس حكمت و دانشش بعضي دعاها را مستجاب كرده و برخي را مستجاب نمي كند.
بنابراين افراد بايد اين اصول مهم را در نظر داشته كه سعي كنند فرايند دعا كردن را فرا بگيرند. الهه شفايي در ارتباط با فرايند خاص دعا كردن مي گويد: «در احاديث داريم كه وقتي پيامبر يا امامي قصد داشت با خداي خود خلوت كرده و دعا كند به غار يا خلوتگاهي رفته و ابتدا سكوت مي كرد.
اين بزرگواران با سكوت درون، خود را خالص ساخته و تمركز بيشتري براي ارتباط با خدا مي گرفتند و سپس خواسته هاي خود را براساس آگاهي و دانش و با در نظر گرفتن حكمت الهي بيان مي كردند.»
وي ادامه مي دهد: «در مراقبه نيز افراد ياد مي گيرند ابتدا سكوت كرده و تمركز كنند سپس روي دعا و خواسته اي كه دارند تفكر بيشتري كنند يعني آنها ابتدا روي عبادت «خداوند بخشنده مهربان» تمركز كافي كرده و به تك تك كلمات آن توجه كنند، اين تمركز روي عبادات باعث مي شود فرد بر دعاي خود دقت كافي كرده و آنچه را مهم است از خداوند بخواهد و از خواسته هاي بي جا و بي اساس صرف نظر كند. با اين شرايط او به مرحله استجابت نزديك تر مي شود. در اين شرايط افراد به مرحله بلوغ و تكامل دعا نزديك تر شده و خواسته هايشان را با دقت نظر بيشتري انتخاب مي كنند و درخواست هايشان از خداوند نيز عمق بيشتري دارد.»
بنابراين امام جعفر صادق (ع) نيز سفارش مي كند: «دعاي مستمندان را در حق بيمارانتان دست كم نگيريد. دعاي آنها در حق شما مستجاب مي شود و در حق خودشان مستجاب نمي شود.»بطور كلي دعا كردن در حق ديگران اهميت زيادي دارد اما به قول امير مومنان علي(ع) دعايي كه همراه با عمل نباشد همچون تيري است كه هدف نداشته باشد

جامعه سالم در سايه انرژي هاي مثبت دعا

نگاه کارشناسانه به تاثير دعا در ايجاد آرامش و امنيت اجتماعي


پيرزن دست هاي چروك خورده اش را بالاگرفت و براي دختر جوان دعا كرد. سرماي سخت زمستان هنوز در پوست و استخوانش موج مي زد ولي احساس گرمي داشت و با دعاي گرم تر وجودش را زلال تر كرد.
    او براي دختر جوان دعا كرد به همه آرزوهايش برسد تا با عزت و سربلندي روزگار جواني را به پايان برساند. دختر جوان لبخندي زد و ته قلبش احساس روشني كرد. دختر جوان حالابيشتر از قبل احساس اعتماد به نفس مي كرد و با خودش فكر كرد چقدر انرژي مثبت پيدا كرده و با نيرويي عظيم تر مي تواند به ديگران كمك كند.
    دعاي زن پير، دختر جوان را به كار خير اميدوارتر كرد. شايد اگر دختر جوان در قبال كار خيرش هيچ دعايي نيز دريافت نمي كرد شيوه اش را ادامه مي داد ولي دعاي پيرزن نيروي فوق العاده اي به او بخشيد. گويا پاداش بزرگي گرفته بود كه تا هميشه مي توانست آن را سرمايه كارهاي بعدي اش كند.
    
    
    دعاي دسته جمعي، انرژي مثبت براي جامعه
    جامعه اي را در نظر بگيريم كه در آن همه اعضا و افراد براي يكديگر دعا مي كنند. در اين جامعه خيرانديش افراد سعي مي كنند براي كسب رضايت خداوند براي يكديگر دعا كنند و در همين حال از خداوند مي خواهند تا آنها را به موفقيت در كارهايشان برساند. در اين جامعه كه هر عابر پياده اي براي عابري ديگر، هر فروشنده اي براي خريدار، هر كودكي براي سالمند و هر سالمندي براي جوان دعاي خيري مي كنند علاوه بر اين كه نيروي لايزال الهي به كمك افراد اين جامعه مي آيد، افراد اين جامعه با اعتماد به نفس و احساس امنيت و رضايت خاطر بيشتري زندگي كرده و داوطلبانه وارد كارهاي خير مي شوند.
    دعا كردن در حق ديگران نعمت بزرگي است كه خداوند آن را در اختيار انسان ها قرار داده است. حجت الاسلام والمسلمين محمدعلي مطلبي فشاركي، استاد حوزه علميه در اين باره مي گويد: «يكي از نعمت هاي بزرگي كه خداوند در اختيار انسان قرار داده آن است كه به انسان اجازه داده تا او را «بخواند». امام زين العابدين (ع) مي فرمايند: «خداوندا از بزرگترين نعمت هاي تو بر ما، جاري شدن ياد تو بر زبان ما و اجازه دادن ما براي دعا كردن به درگاه تو است. اين نعمت بزرگ ارزش و اهميت فوق العاده اي داشته و در اسلام تاكيد بسياري بر آن شده است.» دعا كردن در جوامع مذهبي بخصوص جوامع مسلمان اهميت اجتماعي فراواني دارد. دكتر مريم يوسفي، جامعه شناس و مدرس دانشگاه در ارتباط با اهميت اجتماعي دعا كردن مي گويد: «دعاي جمعي باعث مي شود تا انرژي هاي مثبت در جامعه رواج پيدا كند و نرخ بسياري از جرائم و جنايات مانند قتل، خودكشي، دزدي، كلاهبرداري و… كاهش پيدا كند. به علاوه رفتارهاي منفي و نامطلوب ديگر نيز چون حسادت و چشم و همچشمي رو به افول بگذارند.»
    دكتر يوسفي معتقد است: «در اين قبيل جوامع چون باور قلبي بر مبناي خداشناسي است افراد بر رفتارهاي خود نظارت بيشتري داشته و در حق ديگران دعاي بيشتري مي كنند در نتيجه رفتار قانع تري پيدا كرده و به موجب آن نرخ طلاق و خودكشي به ميزان 100 درصد كاهش پيدا مي كند و در نتيجه آسيب هاي اجتماعي در جامعه كم مي شود.»
    دعا كردن يك غريزه دروني است و تقريباً در همه اديان وجود دارد. انسان با دعا كردن هم خود را آرام ساخته و هم به ديگران امواج و انرژي مثبت مي فرستد. دكتر علي قائمي، جامعه شناس مذهبي و مدرس دانشگاه در اين باره مي گويد: «همه اديان، مراسم خاصي براي دعا كردن دارند يكي از مذاهبي كه به دعا كردن بسيار اعتقادي خاص دارند مذهب اسلام است. مسلمانان نه تنها دعا كردن در حق خود و خانواده شان را امري پسنديده مي دانند بلكه با طرز فكري وسيع تر براي ديگران نيز دعا مي كنند. از جمله اين دعاهاي دسته جمعي فرازي از دعاهايي است كه در ماه مبارك رمضان مي خوانيم: خداوندا هركس بيمار است را شفا بده، خداوندا هر كس غريب است را به وطنش بازگردان، خداوندا هر فقيري را غني كن. مسلمانان نه تنها با دعا كردن در حق ديگران خلوص نيت پيدا مي كنند بلكه آثار اجتماعي زيادي را بر جامعه باقي خواهند گذاشت. با اين شرايط يك نوع صلح و دوستي در جامعه رواج پيدا خواهد كرد.»
    دكتر قائمي با ديدي وسيع تر در اين رابطه مي گويد: «مسلمانان نه تنها در حق خود، خانواده، آشنايان و دوستانشان دعا مي كنند بلكه با وسعت نظر براي كل افراد حتي دشمنانشان نيز دعا مي كنند تا آنها هدايت شوند. در جنگ احد وقتي دشمنان حضرت محمد (ص) به طرف آن حضرت سنگ پرتاب كردند و دندان ايشان شكسته شد، خداوند ندا داد: «اي محمد اگر تو بخواهي آنان را عذاب مي كنم.» ولي حضرت محمد (ص) فوراً با پائين لباسش خون سر و صورت خود را پاك كرد و فرمود: «پروردگارا آنها را عذاب نكن. آنها اگر بفهمند من پيغمبر تو هستم هرگز اين رفتار را ادامه نخواهند داد.»
    وي همچنين مي گويد: «امام حسين (ع) هنگام شهادت از خداوند خواست تا دشمنان اسلام را هدايت كند و به خداوند گفت: «پروردگارا راضي ام به رضاي تو.»
    
    
    اثرات اجتماعي دعاي دسته جمعي
    همه روزها، روزهاي خدا هستند و همه ايام براي دعا كردن مناسب اند. استجابت دعا ارتباطي با روز، ساعت و ايام ندارد. برخي افراد به اشتباه اعتقاد دارند استجابت دعا زمان و مكان خاصي را مي طلبد و نمي توان براي ديگران در هر ساعتي دعا كرد اما بايد اين نكته را در نظر داشت افراد و بخصوص مسلمانان هميشه به دعا كردن توصيه شده اند زيرا «ياد خداوند دل ها را آرام مي كند.»
    حجت الاسلام والمسلمين مطلبي فشاركي در اين باره مي گويد: «خداوند متعال فرموده است: «هرگاه بندگانم از تو سراغ مرا بگيرند بگو من نزديكم و دعاي دعاكنندگان را آنگاه كه مرا مي خوانند اجابت مي كنم» بنابراين دعا كردن در حق ديگران همواره امري پسنديده است.» دعاهاي دسته جمعي بخصوص در ايامي كه افراد نيروهاي معنوي بيشتري در خود حس مي كنند باعث مي شود انرژي هاي مثبت فراواني در جامعه ساطع شده و افراد بيشتر به خيرانديشي، كمك و محبت كردن به ديگران فكر كرده و در راه آن تلاش بيشتري كنند.
    دكتر يوسفي در اين باره مي گويد: «متاسفانه برخي افراد تنها در ايام مناسبات مذهبي يا در مكان هاي خاص مذهبي مثل زيارتگاه ها اقدام به دعا كردن براي خود و ديگران مي كنند.»
    دكتر علي همت يارزاده، روانشناس نيز معتقد است: «خيلي از جوامع مذهبي با اين كه عمده معيارهاي اخلاقي، مذهبي و بخصوص دعا كردن را راه هموار در رسيدن به معنويت مي دانند اما باز با اين حال عده اي هستند كه اين نكات و قوانين مذهبي را رعايت نكرده و به عبارت دقيق تر تربيت خاص مذهبي ندارند. در اين مواقع افراد بطور عملي با رفتاري خيرخواهانه و بشردوستانه وارد عمل نشده و دعا كردن آنها نيز شكلي سطحي و پيش پا افتاده دارد.
    
    
    اثرات روانشناختي دعاي دسته جمعي
    همه ما تجربه دعا كردن براي ديگري و مشمول دعا شدن ديگران را داريم. همگي از احساس خوشايند دعا باخبريم و اين احساس رضايت ما را به سمت خيرخواهي و نيك انديشي و كمك هرچه بيشتر به ديگران سوق داده است. بنابراين اثرات روانشناختي دعا بر هيچ يك از ما پوشيده نيست. بيشتر ما به خاطر همين اثرات مطلوب دعا است كه تمايل داريم به ديگران كمك رسانيم و خودمان براي ديگران دعا كنيم.
    الهه شفايي، روانشناس در اين باره مي گويد: «دعا باعث آرامش دروني انسان مي شود. آرامشي كه حاصل از احساس تكيه زدن به يك قدرت برتر و نيروي مافوق بشري است. نيرو و حاكمي كه هميشه مراقب و محافظ ما است. بنابراين اگر هنگام دعا كردن، ايمان قلبي خود را بيان كنيم و مطمئن باشيم به آن مي رسيم، حتماً به آن رسيده و به آن دست پيدا مي كنيم. اين نيروي دروني به ما كمك مي كند تا ايمان بيشتري پيدا كرده و انرژي بيشتري در خود احساس كنيم و در نتيجه بيشتر دعا كنيم.»
    هنگامي كه در جريان دعا و معنويات قرار مي گيريم، چه وقتي كه براي خود دعا كرده و چه وقتي كه براي ديگران دعا مي كنيم حالات رواني عجيبي را تجربه مي كنيم. الهه شفايي درباره اين حالات مي گويد: «ما انسان ها بطور غريزي تمايل به دريافت پاداش و تشويق داريم. از طريق اين پاداش است كه همواره از اوان كودكي تا حال كسب لذت كرده و به رفتارهاي مطلوب خود ادامه مي دهيم. وقتي ديگران در حق ما دعا مي كنند احساس اعتماد به نفس و امنيت خاطر بيشتري پيدا مي كنيم و احساس مي كنيم از حمايت اجتماعي بيشتري برخوردار هستيم.»
    احساس امنيت خاطر و حمايت اجتماعي يك نياز اوليه و مهم انسان است. دكتر علي همت يارزاده معتقد است: «آدمي در نخستين ساعات تولدش بيش از هر چيز نيازمند احساس امنيت و محبت از سوي مادرش است. اين احساس غريزي با رشد كودك و افزايش ارتباطات اجتماعي او توسعه يافته و بعدها احساس مي كند بايد اين نياز از سوي ديگر افراد معتمدش نيز تامين شود. بنابراين در اين ميان او براي كسب امنيت و محبت وارد يك سيكل ارتباطي شده و به ديگران محبت كرده و از ديگران محبت دريافت مي كند. هنگام اين ابراز محبت ها با افراد زيادي آشنا و صميمي شده و تا حدودي توان خود افشايي پيدا مي كند. انسان پيوسته نيازمند آن است كه با ديگران ارتباط عميق تر برقرار كرده و بخشي از رازها و درددل هاي خود را با آنان در ميان بگذارد و او به دنبال احساس امنيتي كه پيدا مي كند اين رازها را برملامي كند. حال فرد مقابل علاوه بر حمايت اجتماعي سعي مي كند ديگري را از حمايت هاي معنوي نيز برخوردار سازد و در حق او دعا مي كند. اين دعا كردن گذشته از اهميت ديني و مذهبي، باعث دلگرمي، احساس رضايت مندي و امنيت بيشتر فرد مي شود و او تا مدت ها احساس اعتماد به نفس زيادي خواهد داشت.»
    البته هميشه افراد آشنا و صميمي براي هم دعا نمي كنند. در جوامع مذهبي افراد طوري تربيت مي شوند كه وسعت نظر زيادي داشته و ميزان خيرخواهي شان گسترش بيشتري پيدا كند و براي ديگر آشنايان يا حتي افراد غريبه اي كه احساس مشترك و صميمي با آنها ندارند نيز دعا مي كنند، اثرات دعا كردن گاه مقطعي باقي مي ماند.
    دكتر همت يارزاده در اين باره مي گويد: «وقتي فرد كمك كننده بر اثر دعاي فرد كمك شونده پاداش خوبي دريافت كند به كار و فعاليت خيرخواهانه اش ادامه مي دهد اما اگر اعتقاد مذهبي و ايمان او ضعيف باشد و در پس كمك خيرخواهانه اش نتيجه مادي و اجتماعي زيادي دريافت نكند به كمك ها و خيرخواهي هايش ادامه نمي دهد. البته اين مورد در كشورها و جوامع مذهبي كه در آن دعا كردن و خيرخواهي حرف اول را مي زند كمتر مشهود است. بسته به درجه اعتقاد و ايمان افراد تمايل به دعا كردن و رفتار خيرخواهانه آنان نيز فرق مي كند و در جامعه هاي مذهبي افراد بيشتر از صميم قلب براي ديگران حتي افراد غريبه دعا مي كنند كه باز در اين مورد نيز تربيت مذهبي افراد حرف اول را مي زند

تاثیر عجیب دعا در حق دیگران برای خود شخص دعا کننده

امام صادق (علیه‌السّلام) :
إِذَا دَعَا الرَّجُلُ لِأَخِیهِ بِظَهْرِ الْغَیْبِ نُودِیَ مِنَ الْعَرْش

اگر شخصی در پشت سر برادر مومنش برای او دعا کند، ، از عرش ندا میشود

ِ وَ لَكَ مِائَةُ أَلْفِ ضِعْفِ مِثْلِهِ

برای تو صدهزار برابر مثل او است ( صد هزار برابر برای تو است)

وَ إِذَا دَعَا لِنَفْسِهِ كَانَتْ لَهُ وَاحِدَةٌ. فَمِائَةُ أَلْفٍ مَضْمُونَةٌ خَیْرٌ مِنْ وَاحِدَةٍ
لَا یَدْرِى یُسْتَجَابُ لَهُ أَمْ لَا

این در حالی است كه اگر برای خودش دعا میكرد،
فقط به اندازه همان یك دعایش به او داده میشد.
پس دعای تضمین شده ای که صدهزار برابر آن داده می شود بهتر است از دعایی
(دعای شخص دعا کننده برای خود) که معلوم نیست مستجاب بشود یا نشود.

« من لا یحضره الفقیه جلد دوم صفحه۲۱۲ »

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ

به حول قوه الهی به همت معاونت فرهنگی مدرسه علمیه خواهران  دوره دوم احکام به مدت 2روز در محل مدرسه علمیه ویژه مبلغین ودانش آموختگان زیر نظر استاد رودابه رضایی برگزار گردید.

پاداش و فضيلت زيارت حضرت فاطمه معصومه(س)
درباره فضيلت زيارت حضرت معصومه (عليهاالسلام) روايات متعددّي از سوي امامان معصوم عليهم‌السلام صادر گرديده است که هم بر منزلت و قداست اين بانوي بزرگوار دلالت مي‌کند و هم پاداش زيارتش را بيان مي‌دارد؛ پاداشي بزرگ و بي مانند که همانند آن براي غير امام معصوم عليه‌السلام کم نظير است.
اينک چند روايت نقل مي‌کنيم:
1. امام رضا عليه السلام فرمود: «مَنْ زارَها فَلَهُ الْجَنَّةُ»(1)؛ «کسي که فاطمه معصومه را زيارت کند بهشت براي او خواهد بود.»
2. امام جواد عليه السلام فرمود: «مَنْ زارَ قَبْرَ عَمَّتي بِقُمَّ فَلَهُ الْجَنَّةُ»(2)؛ «کسي که قبر عمه‌ام را در قم زيارت کند، بهشت براي او است.»
3. امام رضا عليه السلام فرمود: «مَنْ زارَها عارِفاً بِحَقِّها فَلَهُ الْجَنَّةُ»(3)؛ «کسي که فاطمه معصومه را زيارت کند، در حالي که حق او را بشناسد، بهشت براي او است.»
4. امام صادق عليه السلام فرمود: «… وَ لَنا حَرَماً و هُو قُمُّ و سَتُدْفَنُ فيها اِمْرَأَةٌ مِنْ وُلْدي تُسمَّي فاطِمَةَ، مَنْ زارَها وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ»(4)؛ «… و براي ما حرمي است و آن شهر قم است و به زودي زني از فرزندان من در آن جا دفن مي‌شود که نامش فاطمه مي‌باشد. هر کس او را زيارت کند، بهشت براي او واجب است.»
5. پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله) فرمودند: «مَنْ زارَني اَوْ زارَ اَحَداً مِنْ ذُرِّيَّتي، زُرْتُهُ يومَ الْقِيامَةِ فَاَنْقَذْتُهُ مِنْ اَهْوالِها»(5)؛ «آن کس که مرا يا يکي از فرزندانم را زيارت کند، روز قيامت او را ديدار خواهم کرد و از ترس و وحشت آن روز، نجاتش خواهم داد.»
در کتاب تحفة المظفریه فی تذکرة اولاد الائمة در شرح اولاد حضرت امام همام موسی الکاظم علیه‌السلام ذکر شده که در ثواب زیارت حضرت فاطمه معصومه علیهاالسلام مدفونه در قم، چهار حدیث از سه امام وارد شده است.
1- از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام که می‌فرماید: به درستی که از برای خداوند تعالی حرمی است که او مکه است، و از برای حضرت رسول صلی الله علیه وآله حرمی است که او مدینه است، و از برای حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام حرمی است که او کوفه است، و از برای ما اهل بیت حرمی است که او قم است. زود است دفن شود در او زنی از فرزندان من که اسم او فاطمه است: «من زارَها وَجَبت له الجنّة(6)‌؛ کسی که زیارت کند او را، بهشت بر او واجب است»، و در خبر دیگری آمده است: «اِنَّ زیارتها تعادل الجنّة.»(7)
2- از حضرت علی بن موسی الرضا علیهماالسلام در جواب سعد بن سعد که سؤال می‌کند از فاطمه دختر موسی بن جعفر علیهماالسلام، می‌فرماید: «من زارها فله الجنة»(8)؛ کسی که زیارت کند او را به بهشت می‌رود.
3- نیز از آن حضرت است که می‌فرماید به سعد، از ما نزد شما قبری است؟ عرض می‌کند: بلی، پدر و مادرم به فدای تو باد! فاطمه دختر موسی بن جعفر است؟ می‌فرماید: «من زارها عارفاً بحقها فله الجنة»(9)؛ کسی که با معرفت و شناخت ایشان را زیارت کند، پاداشش بهشت است.
4- حضرت امام محمد تقی علیه السلام می‌فرماید: «من زار عمّتی بقم فله الجنّة»(10)؛ کسی که زیارت کند عمه مرا در قم، بهشت برای او است.

سالروز وفات حضرت معصومه(س)
: ولادت آن حضرت در روز اول ذيقعده سال ١٧٣ هجرى قمرى در مدينه منوره واقع شده است. ديرى نپاييد كه در همان سنين كودكى مواجه با مصيبت شهادت پدر گرامى خود در حبس هارون در شهر بغداد شد. لذا از آن پس تحت مراقبت و تربيت برادر بزرگوارش حضرت على بن موسى الرضا (ع) قرارگرفت.

در سال ٢٠٠ هجرى قمرى در پى اصرار و تهديد مأمون عباسى سفر تبعيد گونه حضرت رضا (ع) به مرو انجام شد و آن حضرت بدون اين كه كسى از بستگان و اهل بيت خود را همراه ببرند راهى خراسان شدند.

يك سال بعد از هجرت برادر، حضرت معصومه (س) به شوق ديدار برادر و اداي رسالت زينبي و پيام ولايت به همراه عده اى از برادران و برادرزادگان به طرف خراسان حركت كرد و در هر شهر و محلى مورد استقبال مردم واقع مى شد.

اين جا بود كه آن حضرت نيز همچون عمه بزرگوارشان حضرت زينب(س) پيام مظلوميت و غربت برادر گراميشان را به مردم مؤمن و مسلمان مى رساندند و مخالفت خود و اهلبيت (ع) را با حكومت حيله گر بنى عباس اظهار مى كرد. بدين جهت تا كاروان حضرت به شهر ساوه رسيد عده اى از مخالفان اهلبيت كه از پشتيبانى مأموران حكومت برخوردار بودند،سر راه را گرفتند و با همراهان حضرت وارد جنگ شدند، در نتيجه تقريباً همه مردان كاروان به شهادت رسيدند، حتى بنابر نقلى حضرت(س) معصومه را نيز مسموم كردند.

به هر حال ، يا بر اثر اندوه و غم زياد از اين ماتم و يا بر اثر مسموميت از زهر جفا، حضرت فاطمه معصومه (س)بيمار شدند و چون ديگر امكان ادامه راه به طرف خراسان نبود قصد شهر قم را نمود. پرسيد: از اين شهر«ساوه» تا «قم» چند فرسنگ است؟ آن چه بود جواب دادند، فرمود: مرا به شهر قم ببريد، زيرا از پدرم شنيدم كه مى فرمود: شهر قم مركز شيعيان ما است.

بزرگان شهر قم وقتى از اين خبر مسرت بخش مطلع شدند به استقبال آن حضرت شتافتند; و در حالى كه «موسى بن خزرج» بزرگ خاندان «اشعرى» زمام ناقه آن حضرت را به دوش مى كشيد و عده فراوانى از مردم پياده و سواره گرداگرد كجاوه حضرت در حركت بودند، حدوداً در روز ٢٣ ربيع الاول سال ٢٠١ هجرى قمرى حضرت وارد شهر مقدس قم شدند. سپس در محلى كه امروز «ميدان مير» ناميده مى شود شتر آن حضرت در جلو در منزل «موسى بن خزرج» زانو زد و افتخار ميزبانى حضرت نصيب او شد.

آن بزرگوار به مدت ١٧ روز در اين شهر زندگى كرد و در اين مدت مشغول عبادت و راز و نياز با پروردگار متعال بود. محل عبادت آن حضرت در مدرسه ستيه به نام «بيت النور» هم اكنون محل زيارت ارادتمندان آن حضرت است.

سرانجام در روز دهم ربيع الثانى و «بنا بر قولى دوازدهم ربع الثانى» سال ٢٠١ هجرى پيش از آن كه ديدگان مباركش به ديدار برادر روشن شود، در ديار غربت و با اندوه فراوان ديده از جهان فروبست و شيعيان را در ماتم خود به سوگ نشاند .مردم قم با تجليل فراوان پيكر پاكش را به سوى محل فعلى كه در آن روز بيرون شهر و به نام «باغ بابلان» معروف بود تشييع نمودند. همين كه قبر مهيا شد دراين كه چه كسى بدن مطهر آن حضرت را داخل قبر قرار دهد دچار مشكل شدند، كه ناگاه دو تن سواره كه نقاب به صورت داشتند از جانب قبله پيدا شدند و به سرعت نزديك آمدند و پس از خواندن نماز يكى از آن دو وارد قبر شد و ديگرى جسد پاك و مطهر آن حضرت را برداشت و به دست او داد تا در دل خاك نهان سازد.

آن دو نفر پس از پايان مراسم بدون آن كه با كسى سخن بگويند بر اسب هاى خود سوار و از محل دور شدند.بنا به گفته بعضي از علما به نظر مى رسد كه آن دو بزرگوار، دو حجت پروردگار: حضرت رضا (ع) و امام جواد (ع) باشند چرا كه معمولاً مراسم دفن بزرگان دين با حضور اوليا الهي انجام شده است.

پس از دفن حضرت معصومه(س) موسى بن خزرج سايبانى از بوريا بر فراز قبر شريفش قرار داد تا اين كه حضرت زينب فرزند امام جواد(ع) به سال ٢٥٦ هجرى قمرى اولين گنبد را بر فراز قبر شريف عمه بزرگوارش بنا كرد و بدين سان تربت پاك آن بانوى بزرگوار اسلام قبله گاه قلوب ارادتمندان به اهلبيت (ع). و دارالشفاي دلسوختگان عاشق ولايت وامامت شد."آفتاب” سالروز وفات آن حضرت را به تمام عاشقان حضرتش تسلیت می گوید.

احادیثی پیرامون حضرت معصومه(س)
قال الصادق عليه السلام:
ان للّه حرماً و هو مكه ألا انَّ لرسول اللّه حرماً و هو المدينة ألا وان لاميرالمؤمنين عليه السلام حرماً و هو الكوفه الا و انَّ قم الكوفة الضغيرة ألا ان للجنة ثمانيه ابواب ثلاثه منها الى قم تقبض فيها اموأة من ولدى اسمها فاطمه بنت موسى عليهاالسلام و تدخل بشفاعتها شيعتى الجنة با جمعهم

خداوند حرمى دارد كه مكه است پيامبر حرمى دارد و آن مدينه است و حضرت على (ع) حرمى دارد و آن كوفه است و قم كوفه كوچك است كه از 8 درب بهشت سه درب آن به قم باز مى شود - زنى از فرزندان من در قم از دنيا مى رود كه اسمش فاطمه دختر موسى (ع) است و به شفاعت او همه شيعيان من وارد بهشت مى شوند.

عن سعد عن الرضا(ع) قال:
يا سعد من زارها فله الجنة
ثواب الأعمال و عيون اخبار الرضا(ع): عن سعد بن سعد قال: سالت اباالحسن الرضا(ع) عن فاطمه بنت موسى بن جعفر (ع) فقال:
من زارها فله الجنة
امام رضا (ع) فرمود- كسى كه حضرت فاطمه معصومه را زيارت كند پاداش او بهشت است .

كامل الزيارة:عن ابن الرضا عليهماالسلام قال:
من زار قبر عمتى بقم فله الجنة
امام جواد - كسى كه عمه ام را در قم زيارت كند پاداش او بهشت است .

امام صادق (ع):
من زارها عارفاً بحقّها فله الجنة (بحار ج ٤٨ صفحه ٣٠٧)
امام صادق (ع) كسى كه آن حضرت را زيارت كند در حالى كه آگاه و متوجه شأن و منزلت او باشد بهشت پاداش اوست .

امام صادق (ع):
«الّا انَّ حرمى و حرم ولدى بعدى قم» (بحار ج ٦٠ صفحه ٢١٦ )
امام صادق (ع) - آگاه باشيد كه حرم و حرم فرزندان بعد از من قم است

جايگاه حضرت معصومه(س)
لقب «معصومه» را امام رضا(ع) به خواهر خود عطا فرمود:آن حضرت در روايتى فرمود:
«مَنْ زَارَ الْمَعصُومَةَ بِقُمْ كَمَنْ زَارَنى.» (ناسخ التواريخ، ج ٣، ص ٦٨، به نقل از كريمه اهل بيت، ص ٣٢)

«هركس معصومه را در قم زيارت كند،مانند كسى است كه مرا زيارت كرده است.»
اين لقب، كه از سوى امام معصوم به اين بانوى بزرگوار داده شده، گوياى جايگاه والاى ايشان است.

امام رضا(ع) در روايتى ديگر مى فرمايد:
هركس نتواند به زيارت من بيايد، برادرم را در رى يا خواهرم را در «قم» زيارت كند كه ثواب زيارت مرا در مى يابد. (زبدة التصانيف، ج ٦، ص ١٥٩، به نقل از كريمه اهل بيت، ص ٣ .)

رهبر انقلاب،ارتحال حجت‌الاسلام‌ و المسلمین رفسنجانی را تسلیت گفتند
فقدان این رفیق دیرین، همرزم و همکار نزدیک سخت و جانکاه است
رهبر معظم انقلاب اسلامی با صدور پیامی، ارتحال رفیق دیرین و همسنگر و همگام دوران مبارزات نهضت اسلامی حجت الاسلام و المسلمین آقای حاج شیخ اکبر هاشمی رفسنجانی را تسلیت گفتند.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری، متن پیام تسلیت رهبر معظم انقلاب اسلامی به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون
با دریغ و تأسف خبر درگذشت ناگهانی رفیق دیرین، و همسنگر و همگام دوران مبارزات نهضت اسلامی و همکار نزدیک سال های متمادی در عهد جمهوری اسلامی جناب حجت الاسلام و المسلمین آقای حاج شیخ اکبر هاشمی رفسنجانی را دریافت کردم. فقدان همرزم و همگامی که سابقه همکاری و آغاز همدلی و همکاری با وی به پنجاه و نه سال تمام می رسد، سخت و جانکاه است. چه دشواری ها و تنگناها که در این ده ها سال بر ما گذشت و چه همفکری ها و همدلی ها که در برهه‌های زیادی ما را با یکدیگر در راهی مشترک به تلاش و تحمل و خطرپذیری کشانید.
هوش وافر و صمیمیت کم‌نظیر او در آن سال ها، تکیه گاه مطمئنی برای همه کسانی که با وی همکار بودند به ویژه برای اینجانب به شمار می آید. اختلاف نظرها و اجتهادهای متفاوت در برهه‌هایی از این دوران طولانی هرگز نتوانست پیوند رفاقتی را که سرآغاز آن در بین‌الحرمین کربلای معلّی بود، بکلّی بگسلد و وسوسه‌های خناسانی که در سال های اخیر با شدت و جدیت در پی بهره‎برداری از این تفاوت های نظری بودند، نتوانست در محبت شخصی عمیق او نسبت به این حقیر خلل وارد آورد.
او نمونه کم نظیری از نسل اول مبارزان ضد ستم‌شاهی و از رنج دیدگان این راه پرخطر و پر افتخار بود. سال ها زندان و تحمل شکنجه‌های ساواک و مقاومت در برابر این همه و آنگاه مسئولیت های خطیر در دفاع مقدس و ریاست مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان و غیره، برگ های درخشان زندگی پرفراز و نشیب این مبارز قدیمی است.
با فقدان هاشمی اینجانب هیچ شخصیت دیگری را نمی‌شناسم که تجربه‌ای مشترک و چنین درازمدت را با او در نشیب و فرازهای این دوران تاریخ‌ساز به یاد داشته باشم.
اکنون این مبارز کهنسال در محضر محاسبه‌ الهی با پرونده‌ای مشحون از تلاش و فعالیت گوناگون قرار دارد، و این سرنوشت همه‌ ما مسئولان جمهوری اسلامی است.
غفران و رحمت و عفو الهی را برای وی از صمیم قلب تمنا می کنم و به همسر گرامی و فرزندان و برادران و دیگر بازماندگان ایشان تسلیت عرض می کنم.
غفرالله لنا و له
سیدعلی خامنه ای

به همت معاونت فرهنگی مدرسه علمیه خواهران آبدانان مراسم بزرگداشت رحلت مرحوم آیت الله محمد علی شرعی موسس حوز ه های علمیه خواهران در محل مدرسه با حضور طلاب واساتید مدرسه برگزار گردید..در این مراسم ختم قرآن برگزار گردید.

اثرات یاد خدا در زندگی انسان
یاد خدا به عنوان روح و هدف عبادت
ذکر خدا و یاد خدا که هدف عبادت است، دل را جلا می دهد و صفا می بخشد و آن را آماده تجلیات الهی قرار می دهد. امام علی (ع) درباره یاد حق که روح عبادت است چنین می فرماید: «ان الله سبحانه تعالی جعل الذکر جلاء للقلوب، تسمع به بعد الوقره و تبصر به بعد العشوه و تنقاد به بعد المعانده و ما برح لله عزت آلاوه فی البرهه بعد البرهه و فی ازمان الفترات عباد ناجاهم فی فکرهم وکلمهم فی ذات عقولهم» (خطبه 222)، خداوند یاد خود را صیقل دلها قرار داده است، دلها بدین وسیله از پس کری، شنوا و از پس نابینائی، بینا و از پس سرکشی و عناد، رام می گردند، همواره چنین بوده و هست که خداوند متعال در هر برهه ئی از زمان و در زمانهائی که پیامبری در میان مردم نبوده است بندگانی داشته و دارد که در سر ضمیر آنها با آنها راز می گوید و از راه عقلهایشان با آنان تکلم می کند. در این کلمات خاصیت عجیب و تاثیر شگرف یاد حق در دلها بیان شده است تا جائی که دل قابل الهام گیری و مکالمه با خدا می گردد. در همین خطبه حالات و مقامات و کرامتهائی که برای اهل معنی در پرتو عبادت رخ می دهد توضیح داده شده است، از آن جمله می فرماید: «تنزلت علی قد حفت بهم الملائکه و هم السکینه و فتحت لهم ابواب السماء و اعدت لهم مقاعد الکرامات فی مقعد اطلع الله علیهم فیه فرضی سعیهم و حمد مقامهم یتنسمون بدعائه روح التجاوز»، «فرشتگان آنان را در میان گرفته اند، آرامش برایشان فرود آمده است، درهای ملکوت بر روی آنان گشوده شده است، جایگاه الطاف بی پایان الهی برایشان آماده گشته است، خداوند متعال مقام و درجه آنان را که بوسیله بندگی به دست آورده اند دیده و عملشان را پسندیده و مقامشان را ستوده است، آنگاه که خداوند را می خوانند بوی مغفرت و گذشت الهی را استشمام و پس رفتن پرده های تاریک گناه را احساس می کنند». یاد خدا مایه حیات قلب است، مایه روشنائی دل است، مایه آرامش روح است، موجب صفا و رقت و خشوع و بهجت ضمیر آدمی است، باعث بیداری و آگاهی و هوشیاری انسان است.

یاد خدا باعث خودیابی
در عبادت و یاد خداست که انسان، خود را پیدا می کند، خود را واقعا باز می یابد. بنابراین یکی از شرایط باز یافتن خود، شناختن و باز یافتن علت و خالق و موجد خود است. یعنی محال است که انسان بتواند خود را جدا از علت و آفریننده خود به درستی درک کند و بشناسد. علت واقعی هر موجود مقدم بر وجود او است از خودش به خودش نزدیکتر است. «و نحن اقرب الیه من حبل الورید» (ق/ آیه 16)؛ «و ما از رشته رگ ها به او نزدیک تریم». «و اعلموا ان الله یحول بین المرء و قلبه» (انفال/ آیه24)؛ «و بدانید که خدا میان انسان و دل او حایل می گردد». نکته بسیار جالبی که از تعبیرات قرآن کریم استفاده می شود این است که انسان آنگاه خود را دارد و از دست نداده که خدا را داشته باشد. آنگاه خود را به یاد دارد و فراموش نکرده که از خدا غافل نباشد و خدا را فراموش نکند. خدا را فراموش کردن ملازم است با خود فراموشی. «و لا تکونوا کالذین نسوا الله فانسیهم»، «و مانند کسانی نباشید که خدا را فراموش کردند پس خدا هم خودشان را از یادشان برد»، (حشر/ آیه 19). از اینجا معلوم می شود که چرا یاد خدا مایه حیات قلب است، مایه روشنائی دل است، مایه آرامش روح است، موجب صفا و رقت و خشوع و بهجت ضمیر آدمی است، باعث بیداری و آگاهی و هوشیاری انسان است.

یاد خدا سبب قوت قلب
«یا ایها الذین آمنوا اذا لقیتم فئه فاثبتوا و اذکروا الله کثیرا لعلکم تفلحون» (انفال/ آیه 45)؛ «ای اهل ایمان! آنگاه که با دشمن در میدان جنگ روبرو می شوید، پابرجا و محکم بمانید». «و اذکروا الله کثیرا»، «در همان حال خدا را زیاد یاد کنید»، اول دستور ثبات است سپس می فرماید: یاد خدا را فراموش نکنید. یاد خدا سبب قوت قلب انسان است. مخصوصا وقتی که انسان در شرایط سختی قرار می گیرد، یاد کردن خدا که انسان از قدرت الهی استمداد کند، روحیه انسان را قوی می کند. «یا ایها الذین آمنوا استعینوا بالصبر و الصلوه» (بقره/ آیه 153)، «نماز ذکر خداست». قرآن می گوید از نماز مدد و نیرو بگیرید. اسلام که نمی گوید یا برو پاسبانی کن یا ذکر خدا بگو، یا برو خلبان باش یا ذکر خدا بگو، یا برو کشتیبان باش یا ذکر خدا بگو. اسلام می گوید هر کاری که می کنی ذکر خدا بگو، آن وقت کارت را بهتر انجام می دهی و روحیه ات قویتر می شود. چرا اینطور می گویی که آیا یک پاسبان خانه ها را پاسبانی دهد بهتر است یا بنشیند در خلوت و تسبیح هزار دانه دستش بگیرد و ذکر خدا بگوید؟ مثل اینکه قرآن گفته ذکر خدا فقط به این است که انسان در چله بنشیند، در ها را به روی خود ببندد، تسبیح هزار دانه هم دستش باشد و ذکر بگوید. قرآن به مجاهدین می گوید: «یا ایها الذین آمنوا اذا لقیتم فئه فاثبتوا و اذکروا الله کثیرا لعلکم تفلحون» (انفال/ آیه 45)؛ «ای اهل ایمان! آنگاه که با دشمن روبرو می شوید و مرگ دندانهای خود را به شما نشان می دهد، پابرجا باشید و یاد خدا بکنید». نگفت: پابرجا باشید، اینجا دیگر جای یاد خدا نیست، نگفت: بروید در خانه ها بنشینید و یاد خدا بکنید، گفت: پابرجا باشید و یاد خدا بکنید. در میدان جنگ اگر یاد خدا بکنید بیشتر پابرجا می شوید، و در این صورت است که فلاح و رستگاری نصیب شما می شود

در گذشت عالم عالیقدر حضرت آیت الله محمد علی شرعی موسس مرکز مدیریت حوزههای علمیه خواهران کشور تسلیت عرض می نماییم.ان شالله از خدای منان صبرعاجل برای بازماندگان خواهانمیم..

درمان وسوسه های شیطان

وسوسه ها که باعث بدی ها و گناهان شود راه علاج و دفع آنها دین است که آدمى بدى عاقبت گناه و ناگوارى و وخامت فرجام آن در دنیا و آخرت را به یاد مى آورد. و حقّ عظیم خدا و ثواب و عقاب او را متذکر شود و به خاطر داشته باشد که صبر بر ترک گناهى که این وسوسه ها به آن دعوت مى کند آسانتر است از صبر و تحمّل آتش دوزخ که اگر شراره اى از آن به زمین افتد گیاه و جماد آن را مى سوزاند. اگر کسى این امور را به یاد آورد و حقیقت آنها را به نور معرفت و ایمان بشناسد، شیطان از او بازداشته شود و وسواسش از او قطع گردد. زیرا شیطان نمى تواند این امور حقّه را قابل انکار نماید و یقینى که براى انسان از برهان هاى قاطع حاصل است شیطان را از این کار مانع است و او را ناامید مى سازد به طورى که مأیوس و زیانکار مى گریزد که زبانه آتش برهان ها به منزله سنگباران و دور کردن شیاطین است .
و اگر وسوسه بدون قصد و بى اختیار در خاطر خطور کند و به دل بگذرد، ولى منشأ فعل نباشد، ریشه کنى کامل آن بسیار مشکل است . و طبیبان نفوس اعتراف کرده اند که آن بیمارى شدید و سختى است که دفع آن دشوار و به قول بعضى محال است ، و حق این است که با همه صعوبت علاج پذیر است ، به دلیل قول پیامبر (ص):
من صلّى رکعتین لم تتحدّث نفسه فیهما بشى ء غفر له ما تقدّم من ذنبه و ما تأخّر ؛ هر که دو رکعت نماز گزارد که در آنها نفس او هیچ چیز (جز خدا) را به خاطر نگذراند گناهان گذشته دور و نزدیک او آمرزیده مى شود.

سپاهیان شیطان:
و اگر علاج و دفع این وسوسه ها ممکن نبود چنین کارى هم تصوّر نمى شد.و سرّ دشوارى و صعوبت ریشه کنى کامل آن این است که شیطان دو گونه سپاه دارد. سپاهى که پرواز مى کند و سپاهى که بر زمین سیر مى کند. توهمات و خیال های بی اساس لشکر پرواز کننده اوست و شهوت لشکر سیر کننده او. زیرا قوه واهمه و نیروى شهوت (به طور غالب و بیشتر) از آتش خلق شده اند که شیطان نیز از آن خلق شده است . و مناسبت و سنخیّت (آتش مزاجى) اقتضا مى کند که شیطان بر آنها تسلّط داشته باشد و آنها از او پیروى کنند.
و چون آتش ذاتا مقتضى حرکت است این است که همواره در حرکت باشند و آرام نگیرند؛ با این تفاوت که شیطان چون از آتش خالص است دائما در حرکت است و آن دو قوه را با وسوسه و هیجان تحریک مى کند، و آن دو قوه با آنکه عنصر غالب در آنها آتش است با عنصر خاکى نیز آمیخته اند و بنابراین در حرکت همانند آنچه صرفا از آتش ‍ است نیستند، ولى آمادگى قبول حرکت از آن دارند. به این ترتیب شیطان پیوسته در آنها مى دمد و با وسوسه و هیجان آنها را تحریک مى کند و در آنها به پرواز و جولان در مى آید.
امّا شهوت چون آتش مزاجى آن کمتر است سکون و آرامش آن ممکن است ، و احتمال اینکه تسلّط شیطان در مورد آن از انسان بازداشته شود و شهوت از هیجان بازایستد وجود دارد. و امّا در مورد وسوسه های توهمی(اینکه فکر و روان انسان را به چیزهای مختلف و غیر واقعی جلب کند یعنی چیزهایی که فقط در خیال طرف است ). امکان ندارد که تسلّط شیطان بکلّى قطع شود و ریشه کنى وسواس شیطان از انسان محال است . زیرا اگر ریشه کن کردن آن ممکن بود شیطان لعین اسیر انسان و مسخّر او مى شد و چگونه مى توان تصوّر کرد که آن ملعون بر فرزندان آدم (علیه السلام) سجده آورد و حال آنکه بر پدر آنان سجده نکرد و تکبّر و گردن کشى نمود و گفت :
«خَلَقْتَنِی مِن نَّارٍ وَخَلَقْتَهُ مِن طِینٍ»1 ؛ مرا از آتش آفریدى و او را از خاک (گل) آفریدى.
بستن درهاى بزرگ نفوذ شیطان در قلب که عبارتند از شهوت و خشم و حرص و حسد و عداوت و خودبینى (عُجب) و کینه و کبر و طمع و بخل و سبکسارى (خفّت) و جبن و محبّت متاع فانى دنیا، و تجمّل پرستى و شوق به آراسته شدن با لباس فاخر، و شتابزدگى و ترس از تنگدستى و فقر، تعصّب نابجا و ناحق ، و بدگمانى به خالق و خلق … و اینها درهائى است که شیطان هر یک را گشوده بیابد به وسیله وسوسه هاى متعلّق به آن داخل مى شود
پس ممکن نیست که شیطان براى فرزندان آدم با خوددارى از وسوسه تواضع کند، بلکه براى گمراه کردن آنها تا روز قیامت مهلت گرفته است . بنابراین هیچ کس از او رهائى نخواهد یافت مگر اینکه همه اندیشه و قصد و همّت او به یک چیز باشد یعنى دلش همواره متوجّه و مشغول به خداى یکتا باشد تا شیطان مجالى در آن نیابد، و مانند مخلصین باشد که از سلطه این لعین مستثنى در امانند. پس گمان مبر که قلبى از او آسوده و خالى بماند، بلکه مانند خون در بدن بنى آدم جارى و سیّال است و سیلان او مثل هواست در ظرف ، که اگر بخواهى ظرف را از هوا خالى کنى تا آن را از چیز دیگر پر نسازى نمى توانى ، بلکه بقدرى (مثلا) آب در آن داخل کنى از هوا خالى مى شود. همین طور دل هر گاه مشغول به فکر مهمّى درباره دین باشد ممکن است از جولان این لعین در امان بماند. و امّا اگر حتّى یک لحظه از خدا غافل گردد در آن لحظه قرینى جز شیطان نخواهد داشت ، چنانکه خداى سبحان فرموده است :
«وَمَن یَعْشُ عَن ذِكْرِ الرَّحْمَنِ نُقَیِّضْ لَهُ شَیْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِینٌ »2؛ و هر که از یاد کرد خداى رحمان برگردد دیوى را برانگیزیم تا قرین وى باشد.
و پیامبر اکرم (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) فرمود: إ نّ اللّه یبغض الشابّ الفارغ؛ خداوند جوان بیکار را دشمن دارد. زیرا جوان وقتى از کار مباحى که درونش به آن مشغول باشد باز ایستد ناچار شیطان در دل او وارد مى شود و در آن به زندگى و تخم گذارى و تولید نسل مى پردازد و بدین گونه شیطان سریعتر از حیوانات تولید و تناسل مى کند، زیرا طبع شیطان از آتش ‍ است ، و شهوت در طبع جوان مانند گیاه خشک آتش زاست که وقتى شیطان در آن جائى پیدا کند تولّدش بسیار مى شود و آتش از آتش مى زاید و هرگز منقطع نمى گردد.

درهای نفوذ شیطان:
اگر علاج قطعى و ریشه کنى وسوسه ها ممکن باشد با عمل به سه امر امکان دارد:
اوّل: بستن درهاى بزرگ نفوذ شیطان در قلب که عبارتند از شهوت و خشم و حرص و حسد و عداوت و خودبینى (عُجب) و کینه و کبر و طمع و بخل و سبکسارى (خفّت) و جبن و محبّت متاع فانى دنیا، و تجمّل پرستى و شوق به آراسته شدن با لباس فاخر، و شتابزدگى و ترس از تنگدستى و فقر، تعصّب نابجا و ناحق ، و بدگمانى به خالق و خلق … و اینها درهائى است که شیطان هر یک را گشوده بیابد به وسیله وسوسه هاى متعلّق به آن داخل مى شود و اگر بسته باشد راهى به آن ندارد مگر دزدانه و بر سبیل گذار و عبور.
دوم: آباد ساختن دل به ضد صفات رذیله یعنى به اخلاق فاضله و اوصاف شریف ، و ملازمت و پیوستگى با ورع و تقوى ، و مواظبت بر عبادت پروردگار متعال .
سوم: بسیارى و کثرت ذکر با دل و زبان ، که اگر ریشه هاى صفات مذموم یاد شده که به منزله درهاى بزرگ براى ورود شیطان است از دل کنده شود، راه هاى تسلّط و تصرّف وى بسته مى شود، مگر بعضى خطورهاى گذرا. و ذکر و یاد خدا شیطان را جلو مى گیرد و ریشه تسلّط و تصرّف او را بکلّى مى کند.
و همچنین ذکر به منزله غذاى نیروبخش است ؛ پس همانطور که غذاهاى مقوّى مادام که تن از اخلاط فاسد و موادّ امراض پاک نگردد سود نبخشند، همین طور ذکر تا هنگامى که دل از اخلاق ذمیمه که مواد بیمارى وسوسه هاست پاک نشود نفعى نخواهد داد. و ذکر وقتى براى قلب سودمند است که از آلودگى هوى و هوس پاک به نور پارسائى و تقوى روشن باشد. چنانکه خداى سبحان فرموده است :
«إِنَّ الَّذِینَ اتَّقَواْ إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِّنَ الشَّیْطَانِ تَذَكَّرُواْ فَإِذَا هُم مُّبْصِرُونَ »3 ؛ در حقیقت، كسانى كه [از خدا] پروا دارند، چون وسوسه‏اى از جانب شیطان بدیشان رسد [خدا را] به یاد آورند و بناگاه بینا شوند و نیز مى فرماید: «إِنَّ فِی ذَلِكَ لَذِكْرَى لِمَن كَانَ لَهُ قَلْبٌ»4 ؛ همانا در این (قرآن) براى کسى که دلى (زنده یا گوشى شنوا) دارد پند و یادآورى است .
و اگر مجرّد ذکر براى طرد شیطان کافى بود هر کسى در نماز حضور قلب داشت و وسوسه هاى باطل و خیالات فاسد به دل او خطور نمى کرد، زیرا منتهاى هر ذکر و عبادتى در نماز است ، با اینکه هر که مراقب قلب خویش ‍ باشد در مى یابد که افکار و خواطر در نماز بیش از اوقات دیگر به دل راه پیدا مى کند. و بسا اتّفاق مى افتد که آنچه از امور دنیا فراموش شده در نماز به یاد مى آید، بلکه لشکر شیاطین هنگام نماز بر دل انسان هجوم مى کنند و آن را جولانگاه خود قرار مى دهند، و آن را چنان به چپ و راست منحرف مى گردانند که ایمان و یقینى در آن نیابد، و آن را به بازارها و حساب سوداگران و جواب مخالفان مى کشانند، و بدین گونه او را در وادی ها و مهلکه هاى دنیا مى افکنند

آنچه قطع وسوسه ها به آن بستگى دارد
راز این مطلب که قطع کلّى وسوسه ها بستگى دارد اولا به تصفیه و پاکسازى و سپس به مواظبت بر ذکر خدا،آن است که چون این امور براى نفس ‍ حاصل شد و نفس دیگر از آنها اثر نمى پذیرد بلکه در آنها بر وفق مصلحت تاثیر مى کند و به ضبط و مهار کردن جوانب نفس توانا مى گردد به نحوى که اگر بخواهد مى تواند آنها را از وسوسه ها بازدارد. و دراین موقع نفس به مقام اطمینان و آرامش مى رسد و درهاى شیطان به روى آن بسته و ابواب ملائکه در آن گشوده مى شود، و دل جایگاه و قرارگاه آنها مى گردد و نفس به تابش انوار قدسى از چراغدان ربوبى روشن و مشمول این خطاب الهى مى شود:
«َیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِی إِلَى رَبِّكِ رَاضِیَةً مَّرْضِیَّةً »5 ؛ اى نفس مطمئن و آرام باز گرد به سوى پروردگارت كه هم تو از او خشنود هستى ، و هم او از تو.

به همت معاونت فرهنگی مدرسه علمیه  ودعوت از دانش آموزان دبیرستان سطح شهر جهت از بازدید از فضای مدرسه علمیه انجام گرفت

به همت معاونت فرهنگی مدرسه علمیه خواهران آبدانان .مراسمی در همین راستا با قرائت بیانیه وسخنرانی نماینده ولی فقیه در شهرستان حجت الاسلام ومسلمین حاج آقا حاجیلری برگزار شد.

امام جمعه محترم تصریح کردند :که فتنه سال 88اوج خباثت بعد از انقلاب بود .

امام جمعه محترم گفتند:اوج فتنه ها .خباثت ها ویکی از برهه های خاص به طور کامل وفوق العاده که دشمنان اسلام وانقلاب ایجاد کردندفتنه 88بود.

ادامه »

به همت معاونت فرهنگی مدرسه علمیه خواهران آبدانان .مراسمی در همین راستا با قرائت بیانیه وسخنرانی نماینده ولی فقیه در شهرستان حجت الاسلام ومسلمین حاج آقا حاجیلری برگزار شد.

امام جمعه محترم تصریح کردند :که فتنه سال 88اوج خباثت بعد از انقلاب بود .

امام جمعه محترم گفتند:اوج فتنه ها .خباثت ها ویکی از برهه های خاص به طور کامل وفوق العاده که دشمنان اسلام وانقلاب ایجاد کردندفتنه 88بود.

ادامه »

به همت معاونت فرهنگی مدرسه جوادلائمه برنامه های هفته وحدت در مکانهای مختلف برگزار گردید..

ادامه »